Pokój życzeń

Pokój Życzeń (ang. Room of Requirement) – pomieszczenie na siódmym piętrze, obok gobelinu przedstawiającego trolle, (które Barnabasz Bzik próbował nauczyć kroków baletowych), będące miejscem, bądź rzeczą którą aktualnie najbardziej pragnie czarodziej. Aby dostać się do pokoju życzeń wystarczyło przejść trzy razy wzdłuż pustej ściany wyobrażając sobie to, co chciało się zobaczyć za drzwiami. Jeżeli życzenie było dobrze sformułowane, ukazywały się drzwi prowadzące do tajemniczej komnaty. Pokój Życzeń mógł mieć dowolny kształt, wielkość, kolorystykę, zawartość czy zabezpieczenia, stosownie do życzenia czarodzieja, który przywołał Pokój. W powieści zwykle wykorzystywane jako miejsce do ukrycia przedmiotów których posiadanie nie było dozwolone uczniom Hogwartu, lub do prowadzenia działań które nie powinny zostać wykryte.

Pierwsza wzmianka o Pokoju Życzeń pojawia się w IV tomie, gdy Dumbledore w czasie Balu Bożonarodzeniowego opowiada o tajemniczym pojawieniu się pokoju wypełnionego nocnikami (Dumbledore w tym czasie gorączkowo poszukiwał toalety).

W V tomie Harry Potter używał Pokoju Życzeń do szkolenia nielegalnej grupy czarodziejów, zwanej Gwardią Dumbledore'a, tuż pod samym nosem Dolores Umbridge. W VI tomie Harry Potter schował tam swoja książkę, aby nauczyciel Eliksirów, Severus Snape, nie dostał jej w swoje ręce.

Również Ślizgon, Draco Malfoy, korzystał z pokoju życzeń wykonując zadanie dla Czarnego Pana, które polegało m.in. na przeszmuglowaniu śmierciożerców do Hogwartu. Draco pracował w Pokoju Życzeń nad niezwykłą szafą, którą łączyło magiczne przejście z bliźniaczym meblem znajdującym się w sklepie Borgina i Burkesa.

W VII części Pokój Życzeń służył jako miejsce schronienia dla poszukiwanych uczniów Hogwartu. Dowiadujemy się również, że z Pokoju Życzeń korzystał Voldemort (ukrył w nim Diadem Roweny Ravenclaw zamieniony w horkruksa).