Biblioteka

Biblioteka znajduje się na czwartym piętrze i jest czynna do godziny ósmej wieczorem. Znajdują się w niej dziesiątki tysięcy książek, zazdrośnie strzeżonych przez bibliotekarkę Irmę Pince. Biblioteka jest podzielona na działy tematyczne. Można w niej odrabiać lekcje.

Dział Ksiąg Zakazanych - Dział zawiera księgi czarnomagiczne i korzystanie z niego jest możliwe tylko w przypadku posiadania pisemnej zgody nauczyciela. Albus Dumbledore usunął z niego książki dotyczące horkruksów.

Przyglądał się uważnie grzbietom książek. Co jakiś czas udało mu się wychwycić dźwięk uderzających o metal, skrzydełek kluczy. Jednak tutaj zdawały mu się one przytłumione. Podejrzewał, że maczała w tym palce bibliotekarka. Jak na komendę spojrzał w je stronę. Szczęśliwie ta pochłonięta była w jakiejś książce. Alfred nie dałby swej ślicznej główki, za to iż jest to jakieś romansidło dla czarodziejek. Jego mama miała ich w tonach. Alfred raz wykradł jeną z tych jej książek i jedyne co mu się w nich podobało, to opisy ciekawszych "zabaw" dla dorosłych.
Myślenie o czymś innym wyrwało go z kontekstu, po cóż to stał pod tą półką. Wróciwszy na ziemię sięgnął ręką w stronę najbliższej książki. Dotknął jej opuszkami palców i przejechał nimi kilka brzegów. Nagle znalazł to czego szukał. Złapał za ciężki wolumin i wyciągnął go z półki. Nagle jego uwagę przykuł jeden z kluczyków. Wydawał się być zmęczony i dlatego zniżył lot. Natychmiast wyciągnął po niego rękę, ale ten natychmiast umknął mu spomiędzy palców tak, że zdołał go tylko trącić opuszkami. Z wdziękiem słonia wylądował na ziemi. Bibliotekarka posłała mu zabijające spojrzenie i chłopak, aż się skulił.
Wrócił do jednej z ławek. Przy jednej z nich, na "wieszaku" dla sów siedział jego raróg z kapturkiem. Ptak nic nie widział i szczęśliwie nie musiał martwić się, że przez jego zachowanie znów wywalą go z biblioteki i "dadzą bana" na korzystanie z niej na dwa tygodnie. Pomachał przechodzącym obok Gryfonkom, a te zachichotały i powiedziały do niego bezgłośne "cześć". Mimo wszystko troszkę się zarumienił. Otworzył książkę i ukrywszy w niej twarz zaczął czytać.

Biblioteka, piękne miejsce pełne woluminów, które zawierają mądrości całego świata i każdego mędrca. Miejsce mistyczne poniekąd i pełne wewnętrznej energii, której nie każdy może docenić. I czy jedną z takich osób może być Cindy? Tak, definitywnie tak. Dziewczyna nigdy nie lubiła książek, wolała filmy. Więc cóż tutaj robiła? Czy rzeczywiście prawdą jest, iż każdy może się zmienić na lepsze? No…niestety nie w jej przypadku. Niby to przeglądając jakiś zakurzony tomik dziewczyna bacznie przedzierała się między półkami by oglądać swój obiekt westchnień. Trafiła do innej klasy, więc niestety podziwiać Alfreda mogła tylko w czasie, kiedy nie był w swoim dormitorium i… bardzo dobrze wykorzystywała ten czas na stalkeringu ukochanego. Widząc jak przechodziły obok niego Gryfonki najchętniej by je udusiła i utopiła w jeziorze. W sumie swojemu ukochanemu za ten rumieniec wydłubałaby oczy i schowała sobie do kieszeni, by należały tylko do niej, i by tylko na nią mógł patrzeć… Ale pomijamy te piękne scenki i idźmy dalej do jakże zakazanego w mugolskim świecie stalkeringu. Tak, więc gdy chłopak przysiadł przy ławce, sama przykucnęła kawałek dalej i udając, że czyta randomową książkę, na dodatek trzymaną do góry nogami, spoglądała znad niej na swój obiekt pożądania.

Umysł podświadomie daje do zrozumienia człowiekowi, że jest obserwowany. Czując to niekomfortowe uczucie rozejrzał się po sali. Na początku nie wyłapał nic, póki nie zauważył Krukonki, która postanowiła wtajemniczać się w sztukę czytania na odwrót. Ewidentnie zły kamuflaż. Podszedł do niej ciekaw co mu odpowie.
-Hej, uczysz się czytać na odwrót?- spytał serio ciekaw, gdyż tę umiejętność uważał za coś naprawdę interesującego. A to, że za nią nikt nie płaci to inna kwestia. Ustał nad nią uśmiechają się w swój standardowy sposób.

Hm... Ja takiego czegoś nie mam, ale wracając do fabuły. Ame ledwo podniósł wzrok, dziewczyna natychmiast wcisnęła wzrok w książkę. Nie ważne co tam pisze... Poczeka chwile i znów spojrzy na swojego tró loffa! Ale... los chciał inaczej i nasza Mary Sue miała szczęście by jej obiekt westchnień podszedł do niej! Bo przecież odwrócenie książki do góry nogami by udawać, że ją czyta było elementem jej misternego planu by ich do siebie zbliżyć! A jakże! No i kiedy chłopak podszedł zaśmiała się nieco piskliwym głosem. To wcale nie efekt zaskoczenia, po prostu taką ma barwę głosu. Ale ona j tam lubi, i w sumie inni te lubią jeśli akurat się nie śmieje, bo ten dżwięk porównywalny jest z odgłosem drapania paznokciami tablicy szkolnej. Niemniej przyglądała mu się dłuuuższą chwilę nim zrozumiała, że coś do niej mówi. Kto powiedział, że blondynki są głupie? Dostanie wpierdol... ona po prostu udaje taką słodką idiotke!
- Jasne! To całkiem fajna zabawa~ - dobra ściema nie jest zła, zwłaszcza jak dobrze kłamiesz.

Po chwili obok niej usadowiło się jankeskie cielsko z "lekką" nadwagą. Radosna paszcza pokazała wszystkie zęby, ale nie Cindy, tylko książce.
-A przeczytaj coś!-zażądał prawie podskakując z ekscytacji. Był ciekaw jak dobrze jej to idzie. Zadowolony rozsiadł się wygodnie i wgapiał w książkę. On nic nie pojmował w odwróconych literkach, a nawet bolały go od nich oczy. Potarł jedno z nich lekko marszcząc nos i tym razem spojrzał na nią.
Jako, że z lekcji o uczuciach miał minus dwa, więc nie zorientował się o co się tej dziewczynie rozchodzi. Może jej przeszkadza? Od razu posmutniał.
-Bo jakby co ja mogę sobie iść... jeśli ten tego... przeszkadzam ci czy coś.-wyjąkał trąc trochę swoją czuprynę. Tyle razy wszyscy mu wypominali, że jest nachalny, że musiał szczególnie uważać by nie przeholować.